18.2.08

Γελα πουλι μου γελα ... ΚΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΙΑ ΤΡΕΛΑ !


Φθινοπωριασε πια.αστατος ο καιρος.το ιδιο κ η ζωη μου.το ιδιο κ τα συναισθηματα μ.Μπερδεμμενη?ναι οσο ποτε αλλοτε και μακαρι να γνωριζα γιατι.Ειναι οπως τοτε π μ λεγες Δεν Ξερω. Η ιδια απαντηση σε καθε ερωτηση.Δε ξερω.Μοναχα π τωρα δινω εγω αυτη την απαντηση .γιατι νιωθω αδεια?Δε ξερω. Γιατι κλαιω?Δε ξερω.δε ξερω γιατι μ λειπεις γιατι σε θελω γιατι χανομαι ΔΕ ΞΕΡΩ και τωρα καταλαβαινω πως ποναει αυτη η αγνοια ποναει πολυ. Γιατι σ αφηνει σ αδιεξοδο ... κ αυτο το αδιεξοδο δεν δινει καθολου επιλογες. Μοναχα στασιμοτητα.Και να που ακομη και ενα καλοκαιρινο τραγουδι γινεται ακρως φθινοπωρινο.Η ματια φευγει απ το παραθυρο,Δεν παει πολυ μακρια.Ιχνος φως.Σκοταδι.Ηχος θροισμα φυλλων απ τον ανεμο π σιγα σιγα σηκωνεται . εικονες σκουριασμενες στη μνημη χιλιοειπωμενες λεξεις χιλιοιδωμενες σκεψεις.Χαμενη.Αγνοια.Πονος.Θεληση? Πουθενα.Δακρυα να κυλανε. Φαντασματα π δε φευγουν.Απουσιες μονιμες παρουσιες Αισθησεις αφημενες κ ενα κρυο π σε κατασπαραζει κρυο αποτομο οχι δυνατο αλλα που διαθεση την τελει ρομαντικη μελαγχολικη αλλα πανω απ ολα θλιμμενη λυπερη. Ενα χερι π δε σταματαει να γραφει. Ελπιζει. Ευχεται. Να βρει τον λυτρωμο μεσα απο ενα χαρτι κ ενα μολυβι. Οι πορτες χτυπανε κ ενας συνεχης φοβος οτι καποιος καπως καποτε θα διακοψει την ομορφη ηρεμια μου την ασυνηθιστη δυναμη κ ελξη μου για μοναξια. Ψαχνεις να νιωσεις ερωτα? Ομως για κανεναν. «το ξερω θαρθεις μια μερα να με ξαναδεις» ποιος κ γιατι? Ο ανθρωπος π εγω αγαπησα,αγαπω κ θ’αγαπω ειναι μιλια μακρια παιζει κ να μην υπαρχει πια. Να μ εχει ξεχασει. Ουτε αυτο ξερω.Μοναχα μια αγκαλια,ενα βλεμμα,ενα χαμογελο με σωνει. Αλλα μονο να το διακρινω στα ονειρα μ μπορω.η «ζωη» μ πεθανε. Ο.τι (οποιος) μ εδινε χαρα θαρρος εφυγε... ταξιδι μακρινο. Χωρις επιστροφη. Μονος τροπος να σε ξαναγκαλιασω? ... καλη ανταμωση . η αδικια με πνιγει αλλα δε γινεται αλλιως αλλη μια φορα πρεπει να υπομενω το σκοταδι π πεφτει ... they think I’m crazy they don’t know that I like it here it’s nice in here … everything for free …

Βλεπω το κενο ασπρο χαρτι και οραματιζομαι. Ας ηταν γεματο εικονες ομορφες χρωματιστες εικονες. Εσυ εγω εκεινος αυτοι εσεις . Ολοι μας. Αυτοι π αγαπουμε κ π μισουμε. Εσενα? Κανεις δε σε μισησε . Εσενα. Κανεις δε σ ενιωσε Κανεις δε σε πονεσε . μονο εμεις. Οξυμωρο? Ηρθαν ομως ολοι. Πριν 4 μηνες ηρθαν ολοι στην γιορτη σου. Καποιοι οπως εγω θυμωσαν. Γιατι τους αφησες πισω. Προτιμησες ναναι μοναχικο το ταξιδι. Προτιμησες να μας προσεχεις απο μακρια. 4 μηνες τωρα. Δεν επαψες να ζεις μεσα μου. Για μενα ακομη κ στα ονειρα μου πια ειναι μονιμοι εφιαλτες υπαρχεις. Ζεις. Ισως ολους να τους αφησες. Εγω ομως ζω ακομη μαζι σου. Εγω ακομη σ ακουω σε νιωθω σε βλεπω σε αγγιζω κ αν γυρισω το βλεμμα μ πισω τωρα κ σου τραγουδησω «γελα πουλι μου...»εκει θασαι να μ αποχαιρετας κρατωντας μ το χερι κ εγω να νιωθω τη φυγη δε θα γινω εγωιστρια δε θα πονεσω π εφυγες αφου εισαι παντα εδω μονο π πια η αγκαλια μ δν γεμιζει με σενα αλλα με τ αντικειμενα σου. Νομιζω πως ακουω την ανασα σου οτι το βλεμμα σου πλαναται πανω μου. Κ οσες μαργαριτες ροζ π σαρεσαν κ αν μαδισω το ξερω πως θα μ αγαπας παντα οπως εγω και θα περιμενω να ξανακουσω την τελευταια εκνευριστικη λεξη Μααααχη!!!

29/6/05 Εμελλε να ζησουμε μαζι 2 ανεπαναληπτα κουραστικα αλλα γεματα χρονια.

11/6/07 Δεκαοκτω μερες γι’αυτη την επετειο. Δεν αντεξες. Μακουγες 3μερες ομως π σ λεγα ν αντεξεις αλλη μια μ επιτυχια. Τιποτα δε θαναι το ιδιο χωρις εσενα καμια αγκαλια. Για κανεναν δε ξανατρεξω μανιωδως. Για κανεναν δε θα ξαναζησω οπως με εσενα. «τα πιο μεγαλα ψεμματα στα πιο αθωα βλεμματα... κατι απογευματα για καφε κ τσιγαρο!» μη σταματησεις να ερχεσαι στα ονειρα μου. Ας γινονται εφιαλτες. Ας ποναει το σωμα μ οταν ξυπνανε τα ματια μ. Εγω επαψα να κοιμαμαι. Δεν υπαρχει ονειρο για μενα. Οχι υπνος. Η ζωη μ ειναι μια αεναη κλωστη δεμμενη πανω στα βηματα σου... μη με ρωτας αν η αγαπη ανασταινει μ ειπε καποιος καποτε το ειδε να συμβαινει... θυμησου!!! Θα περασουν τα χρονια οι στιγμες και ξερω θα περιμενεις να με δεις ευτυχισμενη. Μειχες δει ευτυχισμενη. Εσυ μεκανες ευτυχισμενη. Μειδες ομορφη χαρουμενη. Διπλα σε ανθρωπους π αγαπω. Διπλα σε σενα. Μειδες να εκπληρωνω στοχους. Κ ενας ακομη στοχος θα τον εκπληρωσω για σενα. Για σενα μονο. Και οταν ερθει εκεινη η μεγαλη μερα π απο μικρη περιμενες για μενα (I’m here without u babe … but u still with me in my dreams n tonight it’s only YOU n ME!!!)τοτε εσυ θα εχεις την επιτημη προσκληση θα εχεις την καλυτερη θεση να με βλεπεις και ολα τα λουλουδια ροζ και μωβ και κοκκινα για σενα. Κοκκινο το κρασι οπως ηταν η αγαπη σου για μενα για εμας εντονη και μοναδικη. Μου λειπεις τρελα. Ειναι δυσκολο. Ειναι τρελο. Ειναι παραξενο. Ο ανεμος φυσαει ολο κ πιο δυνατα. Ακουω απο μακρια την φωνη σου. Θελω ναρθω 4μηνες μετα και να σε φερω ξανα κοντα μου I’ve got feelings 4 u do u still feel the same ? from the first time I laid my eyes on you I felt joy of living I saw heaven in your eyes … wish you were here !!!σου εδωσα μια υποσχεση never leave u never forget u cause εισαι τεμετερον . πουπουσκινι μ σ’αγαπαω.μη με ξεχασεις να ερχεσαι καθε βραδυ οπου οπως κι αν ειμαι. Την ζωη μου τον εαυτο μου ο,τι ειμαι τα παντα σε σενα οφειλονται σε σενα τα χρωσταω. Θα σε ευχαριστω για παντα .

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ

ΜΕΝΕΙ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΠΕΙΣΜΑ Π ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΜΟΝΑΧΑ

ΓΕΛΑ ΓΕΛΑ ΠΟΥΛΙ Μ ΓΕΛΑ ΓΕΛΑ Κ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΙΑ ΤΡΕΛΑ !!!

ΓΕΛΑ !!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

You might also like:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...