24.8.11



Κάποτε θυμάμαι σε ένα ταξίδι το 2007 στο νησί της Σέριφου είχα ακούσει ότι είναι ένα μέρος με ενέργεια μαγική, ναι, ίσως και να είναι. Τώρα μετά από τρία χρόνια στη Δονούσα ένα έχω να πω: «Δονούσα, αυτό είναι το ένα και μαγικό νησί». Δεν έχει ενέργεια μαγική, δεν έχει μαγικούς ανθρώπους, δεν έχει μαγικά μέρη, το νησί από μόνο του είναι μαγικό. 3 χρόνια σε 14 τ.χμ. και ακόμη γνωρίζεις νέα πρόσωπα και ακόμη γνωρίζεις νέες εμπειρίες και αντικρίζεις νέες εικόνες, δεν φθάνει μια φορά να το επισκεφτείς, δεν φθάνει ένα τραγούδι να το συνδέσεις, δεν φθάνει μια στιγμή. Γιατί στη Δονούσα είναι χίλιες στιγμές, στη Δονούσα είναι κάτι παραπάνω από οικογένεια, είναι η ψυχή σου, η ζωή σου που βρίσκεις ξαφνικά και ας την είχες χάσει για καιρό. Στη Δονούσα κλαις από λύπη όταν φεύγεις και από χαρά γιατί ξέρεις ότι πάντα θα επιστρέφεις στο νησάκι σου. Και ναι είναι νησάκι «σου», νησάκι «μου», νησάκι «μας», γιατί πάντα σε κάποια γωνιά της ένιωσες την άπλετη φιλοξενία της, σε κάποια γωνιά της ένιωσες να ανήκεις. Εμένα μ’ έφερε ο έρωτας στο διάβα της, εμένα μ’ έφερε η τύχη μου που μου δείξε το καλό της χαρτί μετά από χρόνια. Και άμα θα θελήσεις κάποιον να σε ξεναγήσει δεν θα χρειαστεί, γιατί ο καλύτερος ξεναγός είναι οι εικόνες, όσα και αν σου πουν, όπου και αν σου πουν να πας, αν δεν μάθεις την ιστορία της μέσα από τις κουβέντες των ανθρώπων της, μέσα από τα πλακόστρωτα της δεν θα έχεις μάθει τίποτα από τη Δονούσα. Σαν βγεις λοιπόν στον πηγαιμό για το νησάκι «μου», θυμήσου να έχεις ανοιχτά τα μάτια σου και τη καρδιά σου, να γεμίσεις τη ζωή σου και το μυαλό σου με όσα καλύτερα και όσα περισσότερα σου προσφέρονται απλόχερα και γενναιόδωρα από την ίδια τη φύση. Εγώ; Με λένε Μάχη, είμαι γέννημα-θρέμμα Ποντιοπαιδί με καταγωγή από την υπέροχη Ναύπακτο και το Κληματάκι Φωκίδος και αιώνια ερωτευμένη με τη Δονούσα, το μικρό αυτό κυκλαδονησί. Α! και ερωτευμένη με έναν Δονουσιώτη. Καλό επόμενο ταξίδι στη νέα μου δεύτερη «Ιθάκη» σε όποιον τυχερό και για μένα εις το επανιδείν.
Να σε αγναντεύω θάλασσα να μη χορταίνω…
http://www.youtube.com/watch?v=qfdQes-_jeQ

2.8.11

Εσύ εκεί...


Υπάρχει ένας άνθρωπος στη ζωή όλων μας που θα περάσει, θ’ αφήσει το σημάδι του και θα φύγει, κάποιοι ίσως τους γλυκοκοιτάξει η τύχη τους και δεν τους αποχαιρετήσει σύντομα αυτός ο άνθρωπος. Για κάποιους, επίσης, αυτό το σημάδι μπορεί να είναι ανεξίτηλο. Μπορεί η ζωή τους, χάρη/εξαιτίας σε αυτόν τον άνθρωπο να αλλάξει δραματικά. Και αν γελάσεις, και αν κλάψεις, σημασία έχει το ότι ένιωσες, σημασία έχει ότι όσα χρόνια και αν περάσουν, τα συναισθήματα δε σβήνονται, ίσως κρύβονται κάπου καλά, αλλά υπάρχουν πάντα και είναι αληθινά. Κι αν αυτός ο άνθρωπος δεν το ήθελε αλλά έπρεπε να προσπεράσει, να χαμογελάς γιατί σίγουρα εσύ κάτι του πρόσφερες. Και όταν θα στέκεσαι στο κατώφλι σου και θα νομίζεις συναντάς το βλέμμα του, όχι δε θα ’ναι ψέμα. Εκείνος μπορεί να έφυγε αλλά ο έρωτας παρέμεινε και σου χαμογέλασε πλατιά μέσα από ένα νέο πρόσωπο, μέσα από ένα νέο χαμόγελο. Λοιπόν, ζωή μου, καλωσόρισες (και πάλι)!

Αφιερωμένο στον άνθρωπο που με ένιωσε πριν χρόνια και στον άνθρωπο που με αγαπούσε χθες, σήμερα και τα τελευταία αυτά 2μιση χρόνια και ελπίζω να τα εκατοστίσουμε। Χι χι!

http://www.youtube.com/watch?v=kltumpR6mcM

http://www.youtube.com/watch?v=8oei5WfNZgs

Καλό μου καλοκαίρι!

You might also like:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...